Hasan Agam; beni sýkýntýlarda görüncekleyin “dakma gafana bizimolan evelallah ben varýn, marað etme sen! seni kendi ellerimizinen baþgöz etmezsem namerdin” dedi teselleme ediyorular, emme; len bana kim gýz veri(r) göz göre-ðöre has-öz dezem bile ba(ð)rýmda yitmiþken bana kim geli(r) gönnüynen Gözel Elif! bile bunu etmiþken
bi ðün öteyüzden, Dombayovasý’dan maabbetden dönüyoz gene kimbili(r) nerelerde neytdik, ne halt etdik de yakýn köyün birinden.. geçerkene herkeþler ehliyaliynen iþinde gayýdýnda bi biz varýz eliboþ, gönnü hoþ, þargada
Hasan Agam; “-“hu Depeli” de(ðil) mi len” dedi “-hýý” dedim, “-yani ho da, Depeli Dezen” “-hý hým” “-baya etiþgin gýzý” “-yoð abey” dedim “çocuk taha” Allah var ya, bi döyüslük-þerefsizlik düþünmesin deye “-ne etiþmesi abey yau” deye etiraz etdim, caným sýkýldý ne de ossa haz-öz dezemin gýzý.. “-uzatma tamaaam” dedi..
sana yalan gelir?, böðünkü ðibi aklýmdadýr, anam avradým osun, aklýmda biþiy varýsa o sürdü atýný onnara do(ð)ru biz Yusuf Agamýnan dövam etdik, bireþden Mamýt Emmiynen onnar ordan ýralaþmýþlar ben feminde de(ði)lin, biz geri döndük, neyeyse “-yau Yusuf Abey neye” demeye ðalmadý “-sen annamaan” dedi.. “-yau Yusuf Abey nereye” “-sabret olum, sen anayýn garnýnda dokuz ay nasý durdun yau garýþma sen sen beni takip eett susuradým malla” dedi.. “-golay gele, bereketl(i)ola Aþa dezee Mamýt Emmigil nere ðetdi” Aþa dezem elinde mercimek boðlamýynan dineldi elini gözüne siper edelek “-senmin yavrým Yusuuuf, Hasan Aðan guzu alcaðmýþ daa! barabar sürüye ðetdiler” dedi Aþa dezem. “-anan neytdiyo ay Musduuk” “-eyiler, elini öperler ay deze” dedim. Yusuf Abey; “-varýsa bi suyunuzu içelim dediydi Aþa deze” dedi, atýndan endi,
diz çöküp, ho yana döndü, sol eliynen takgasýný dutalak tasý gafasýna dikdi, “-sað ol bacým, Allah ne murazýn varýsa versin” “-afiyet osun Yusuf Aga” dedi, eli göðsünde Aþa Dezemin gýzý Teslime “-su gibi aziz ol bacým”
bi yandan da bana göz gýrpdý hayýn! “-ý ýhh, sað ol abey” dedim. “-iç o(ð)lum buz gibi, valla Aþa Dezem yeni desdiyi basdýrýkda saklamýþ.. belli ha deyince ben sana suyu nerden bulcan böle suyu” .. o gene þeytan þeytan bana göz gýrptý gýzcaz galaylý su tasýný bana uzadýrkana barabar, Telime’yi hopuç etti dee guca(ðý)ma ardividi atýmýn gýçýna bi þaplak vurdu, “daaahhh” … “-bizim sana sözümüz var” “-ha Haçça dezeyin gýzý, ha Aþa dezeyin gýzý” “sür baraðidi” tas suyunan barabar saçýldý ðetdi..
netçemi bilemedim yauu, Akküheylan gemi azýya aldý haydaa mezbur sürdük.. ah bu Akküheylan o’nun bokuna deðil mi hu baþýma ðelenner.. sonratdan bizim de atlarýmýz oldu da Allah var hiþ birine binmedim hala ürüyalarýma ðirer Akküheylanýn yerini dutar mý dutmadý hiþ biþiyler ne Akküheylaný ne de Ðözel Elifi..
Yusuf Agam, tyeslimeyi guca(ðý)ma aðdýrývýrýp da Akküheylanýn gýçýna bi þaplak vurunca barabar “len baþýmýza ne iþ açýyoz” demeye ðalmadý Alýþlýdüze do(ð)ru uþduk getdik.. tabii; ne Teslime’yi gucamdan atabildim.. ne biþiy deyebildim ne de hu an da oldu, endirip buraksam bu ðýza sa(hi)p çýkan olmaz
o andan eveli eðerinem þeytanýmýn aklýna bile biþiycikler geldiyse namerd olayýn Allah beni topra(ðý)na gabil etmesin..
nasibimiþ, bununan olduk getdik gayat meremetli, saygýlýdýr temiz, tertiplidir. geldi geþdi; taha bi ðünden bi ðüne ellerin kel garýlarý ðibi; biþiyi ikiletdiðini lafýmýn üsdüne laf ettiðini garþý geldiðini yönü geri zokurdandýðýný onunan bununan çekiþdiðini eller gibi gov gýybet ettiðini dolay dolay gezdiðini çoluk çocu(ðu) erezil ettiðini pis dutduðunu, döðdüðünü; ilaf getirip-götürdüðünü görmedim, duymadým.. ellerde ne ðarýlar var, epap; Allah mafaza; benim en birinci zýt gettiðim ifrit olduðum þeylere gayat dýkgatlidir, deðilise, netçesini eyi bilir görür! ne deyelim emrine þükür.
anasý-bobasý nur içinde yatsýnnar emme iþ de heriþeyi eyi, bek hoþ daa arada bi “Elif” deye sayýklayomuþuyun ya hu yaþýma geldim, dedim ya evde huzur dünek galmayo valla biþiy demeyo da.. garadamak bireþ.. zati gara..
biþiy dese, demeyyo bi de surat asdý mýydý..??.. ödüm sýdýyo sanýsýn cehendem azabý
Elif dedim ya; haa!.. o? bizim bu mukatdan sonura bobasý yaþýnda birine verividiler, akdað yanda öteyüze oldu getdi.. de; ? onmadý getdi iþin aslý onu da yakdým kendimi de el hasýlý.. Kel Sülemen merem Hacca Dezem küküm anamýnan küsülülüydüler anacazýmýn ne obalý varýdýysa bi ta(ha) bayramlaþmadýlar bile Kel Haççaynan daa Depeli Aþaynanda birbirinin ölüsüne bile varmadýlar, hadi benim yüzümden anamýnan nizeliler.. Aþa dezem mi gaçýrdý bana gýzýný, onun ne güna(hý) var bu iþde Haçça dezemin ki de cahillik iþde ne desen hinci bi faydasý mý var emme oluyoru.. oldu, oluyoru bunnar. Þükür Emrine
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.