ÖZLEM

her yer beyaz
nasýl özlenmez
kar dolu yollarýna tutunamaddýðým
mazlum bir kuþ kanadýndan sýyrýlýp aðaç dallarýna tutunan
umutlarýn ta doruðundan
daðlarýn omuzlarýndan bakarým uzaklara
hep uzaklara...

sabahýn erken saatlerinde
bir kuþluk vaktinde
uykulardayým yiðidim...

sis bulutu sarmýþ buðulu gözlerimi
kýþ ayazýnda ne yapar yavrum
yüzüm kapanýrcasýna hasret dolu
özlerim seni...

uykusuz gecelerime karanlýklar iner
artýk yeter mi
aydýn bir gün yüzü görmedim ki
yorgunluk çöker bakýþlarýma...

kara bulutlar boðar umutlarýmý bir anda
tez gelen bir haber gibi
hiç özlemedim mi sanýyorsun
gözlerimde tütüyorsun yiðidim

gömleðini defalarca gözyaþlarýmla ütülerken
bu ana duygusu kabullenemediðim
malesef yuvasýna ateþ düþenler daha iyi bilir
baþka bir acýya benzemez bu içimizi kemiren
sabýrlar diliyorum mekanlarý cennet olsun
kalp sýzýsý evlat özlemiydi bu evlat...

baþkasýna bile yakýþtýramadýðýmýz
acý çektiðimiz mehmetçiðim
içimizdeki bu bizim yanngýnlarýmýz
soluksuz uykularýmda girer sancýlar bazen
tüm mevsimler artýk bana kýþ gibi gelir...

her yerinden buz düþer kanayan yüreðimden
acýsýný bile hissetmediðim bir aðrý gibi
yokluðun ise
yüzüme vuran sýcaklýðýndý yiðidim
göðsümün tam ortasýnda yine bir aðrý var
anam anam diye baðýran
hep o sesin gelir kulaðýma
hýþýmla döndðüimde sol yanýma
bir yanda tasa dolu yorgun yüreðim
karanlýk bir rüya gibi göðsümde kabaran...

alnýnda vatan sevgisi yavrum
kimsesizler mezarlýðýndayým zifiri karanlýk
kar beyazý siyahlýk karýþýmýnda
ay yüzüme gülümserken
mehtap üzgün seni beklerken
çakallarýn dolaþýðý, daðlarýmda
ders verdiðinde birikmiþ acýlar çýðlýðýnda
gönlüm darmadaðýn olur bazen...

ürpertisi perdeleri oynatýr duygularýmýn
kan fýþkýrýr gözlerimden uykularým harab olur
yaþ yerine kan damlar kirpik uçlarýmdan
ana yüreði bu özlediðimde evlat...

dalarým yeniden uykusuz düþlerime
yanlýzlýk çeken rüyalarýmdan biriydi evlat
çalan telefonla zipladým aniden
**alo sesiyle yiðidim*
Annem-caným oðlum derken bile
Güneþ gibi yeniden doðdun
Dünyama yiðiidim
gelmeyen teskere gibiydin
hep umutla bekledim durdum
Ana yüreði bu evlat
bütün nalarýn beklediði deðil mi ?
kavuþsunlar yavrularýna hepsi de
hep buruk bir sevgi vardýr içimizde
ÖZLEM...

Behçet Bük Eskiþehir
24.12.2016

Sosyal Medyada Paylaşın: