Bu gece daldým anýlarýmýn derin kuytu köþelerine ve özlemlerimin kalbimi çürüttüðünün farkýndayým yüreðim kan revan sýzlýyor bedenim titrer yokluðunda yokluk içinde uzaklarda olsan bile hissediyorum göðsümün daralmasýný sensiz nefes sayýþýmý peki ya sen ?? Ve seni tanýdýðým günde aldým bir demet gül yaþýyorum yýllarca solmuþ güllerle yýllar geçmesine raðmen taze kalan sevgimle bir yaným hep eksik bi yerlerde her yerde anýlar her nefes alýþ veriþimde yarým kalan nefesler of dediðim saniyeler.... Þarkýlar her cümlesinde anlatýrmý seni defalarca dinlememe raðmen býkmadan þarký dinlemek.. Ve cehennem ne hacet sen birde yanan yüreðimi gör taþýyor sun artýk gönlümün sana ayrýlmýþ büyük bölümünden kaðýtlara döküyorum seni korkuyorum kaðýtlar yetmez sana olan aþkýma yeþil alan biter doða bana düþman insan bana düþman herkes bana düþman ben ve ben sana aþýk sen bana yabancý...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eyüp Mirbey Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.