Her çocuk büyümeyi hayal ederken, Ben kabuslarla çýðlýk atarak uyanýrdým geceleri. Herkes sevinçle anlatýrken hayallerini, Ben yüreðimde parçalardým konuþamadýðým cümleleri. Sevmezdim herkesin koþup oynadýðý sokaklarý, O sokaklarda canlanýrdý içimin özgecanlarý. Hep de susarak yapardým hatalarýmý, Ve bir tek ben duyabilirdim sustuklarýmý. Canýmý çok yakardý, yüreðimde nasýr baðlayan, Gözlerimden akamayan gözyaþlarým, Beni bile korkuturdu arþý titreten hýçkýrýklarým. Daha yaþadýðýmýn bile farkýnda deðilken, Yýkýldý tüm umutlarým.
Sosyal Medyada Paylaşın:
irem özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.