Beyaz örtü ile kaplanýr görülen yer, Kýþýn senden bahsedilmez olur mu? Toprak, üzerine beyaz elbiseyi giyer. Kar beyazlýðý ile sevilmez olur mu?
Yaðmur yaðdýðýnda çok ses çýkar, Kirlenmiþ çatýlarý temiz yapar, yýkar. Düþen rahmete kullar þükürle bakar. Kýþ mevsiminde beyaz örtü; kar var.
Hava kapalý çatýda yaðýþýn sesi yok, Bulutlarýn yaðmur için neþesi yok. Düþen kar mý çok sessiz, nefesi yok. Kýþ mevsimi, beyaz örtü olan kar çok.
Beyaz örtü sessizce ince ince yaðar. Bulutlar yaðmurun yerine kar saðar. Karanlýk duran geceyi beyaza boðar. Kýþ mevsiminde beyaz örtü, kar var.
Çok þükür biliyoruz karda olan gizleri. Kar gibi hafif ve tertemiz eyle bizleri. Kaybet üzerimizde bulunan kirli izleri. Kýþ mevsimi; kar beyaz eyler yerleri…
Hiçbir kar tanesi birbirine benzemez, Birbirine çarpmaz birbirini de üzmez. Bir tanesini en iyi mimar bile çizemez. Kar taneleri çarpmadan düþer, ezmez.
Gökten düþüp savrulurlar her tarafa. Yavaþ yavaþ düþer hepsi geçer safa. Yarab! Ne olur bizleri düþürme gafa. Kýþýn deðil her mevsim muhtacýz affa.
22.12.2016 Hasan Kaya Eðitimci-Þair-Yazar
Sosyal Medyada Paylaşın:
ihsansan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.