Kimse Bilmez ki..

Kimse bilmez ki hergün akan göz yaþlarýmý...
Yaralarýmý, çýðlýklarýmý...
Gece ölüp ölüp ayazin ortasýnda...
Sabah dirilmeye korkan bedenimin çýrpýnýþlarýný kimse bilmez ki....

Gitti...
O gidince herþey yoluna girecek zannederek...
Unutacaðýmý düþünerek arkasýna bakmadan gitti...

Bir "ALO" ya muhtacým þimdi...
Ama gururumu,beni paramparça ederek gitti...
Ve ben ne hallerdeyim þimdi...
Bilse utanýr mýydý kendinden?
Tek bir kapý býrakmadan,tüm kapýlarý yüzüme çarpa çarpa gitti...
Geri gelmeyeceðini bileyim diye kýra kýra...

Bir sözü kutsal sayarak,benden baþka herkesi dinleyerek gitti...
Artýk tüm kapýlarým kapalý,bütün hücrelerim paramparça...
Artýk ben aþýk, o baþka kollarda..
Bir ben býrakmadý geride yüzü gülen,mutlu,neþeli...
Bir ben yok artýk yaþamaya meyilli....


Sosyal Medyada Paylaşın: