Ve bir gün daha biter, bir amcanýn hastane koridorunda beklediði... Bir çocuðun koþa koþa ekmek almaya gittiði... Bir teyzenin ördüðü kazaðýn sonunu getirdiði... Sensiz karanlýkta ecel terleri döktüðüm bir gün daha...
Ve bir gün daha biter, bir kadýnýn anne olduðu... Bir kaç yýldýzýn kayarak dilek olduðu... Oltaya takýlan bir kaç balýðýn sofrayý þenlendirdiði... Kadehlerin senin için kaldýrýldýðý... Ve kirpiklerdeki rimelin akmasýna aldýrýþ edilmeden dökülen yaþlarýn silindiði bir gün daha...
Ve bir gün daha biter, yokluðuna uyandýðým.... Dudaðýna, kokuna , nefesine, tenine hasret kaldýðým... "Sen benim dünyamsýn" diye resimlerini öpüp kokladýðým... Ve yoksun diye uyuyamadýðým... Sesine hasret kaldýðým.... Ellerini özlediðim... Hayallerimi süslediðin... Ama sensiz öldüðüm birgün daha...
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.a.y.a.l.i.m Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.