O bu daðlarýn eteðinde doðdu
Adýný Ayþe koydular
Bir yaný Korkuteli - Yazýr,
Bir yaný Söðütçük
Ayþe daha küçücük
Yanaðýnda elmalar
Dilinde kiraz
Baðlarýn arasýnda büyüdü
Yaz ile baharda
Elma armut ayva
Üzüm kayýsý kiraz türlü türlü
Meyveler topladý dallarýndan
Kýþýn kar kürüdü
Evlerinin toprak damlarýndan...
Ayþe Çoban Ýsmail’i sevmiþ
Ýsmail de vakti zamanýnda
Kalkýp ta Konya’dan
Býrakýp ne varsa
Hýsým akraba
Amca dayý yenge halasýný
Gelmiþ bu diyarlara
Söðütçük Yaylasý’ný
Yeni bir yurt edinmiþ
Koyunu kuzuyu dert edinmiþ...
Soðuk olur yaylalarýn havasý
Bir yaný Söðütçük
Bir yaný Konya ovasý
Vurdu mu çoban kavalý
Yanýk olur
O gurbetin havasý;
Gün batarken
O daðlarýn ardýnda
Ýnim inim inler
Tokuçatan Kayasý
Koyunlar kuzular hâlâ
Baðrýyanýk çoban hasretiyle
Sevda üfleyen kavalýný dinler...
Bu yýl kýþ erken göründü
Ýlk kar Ýsmail’e yaðdý
Çok geçmedi
Ýki hafta sonra
Ayþe karlara büründü;
Çýð gibi düþtü ölüm
Ýsmail ile Ayþe
Daha birinin topraðýnda
Nemiyle çiçeði kurumadan
Yatýyorlar koyun koyuna...
Ardýnda koyunu kuzusu
Kýzý Aysel, torunu Aslý Ceren
Onun topraðýndan ona
Onun topraðýndan ona
Bir avuç alýp koydular
Gün gelir, almaz mý caný veren?!
Ne desek, ne iþlesek boþuna
Gelecek herkesin baþýna;
Yazýr’ýn baðlarý ceviz
Topraktan geldik,
Topraða gideceðiz,
Ölüm hep baþa güreþir
Görülmemiþ
Bugüne dek yeryüzünde
Onu altedip de
Baþa çýkabilen can
Yenik düþünce üzülme
Ölüm her zaman baþpehlivan!
Þaban AKTAÞ
21.12.2016