KİMSELER GÖRMEDEN
Uzaktan bakmanýn nedir faydasý;
Gönül mü alýnýr hatýr sormadan;
Hep kahýr çýkýyor payýn, paydasý;
Onu da geceler kimse görmeden..
Sen ölüp gittin yar ben sað mý kaldým;
Gülmeyen bahtýmdan murad mý aldým;
Bin kere aðlarsam bir kere güldüm;
Onu da geceler kimse görmeden…
Ne dolum aldý yar ne doldu boþum;
Beladan belaya giriyor baþým;
Gündüzler körkütük akþam sarhoþum;
Onu da geceler kimse görmeden…
Ellerim koynumda buz kesiyorum;
Kahýr sehpasýnda dert asýyorum;
Neyin var diyorlar hep susuyorum;
Onu da geceler kimse görmeden…
Anladým, gidenim gelenden fazla;
Yas tutan aylarým gülenden fazla;
Koynuma hasretin girer ya nazla;
Onu da geceler kimse görmeden…
Kurtuluþ reçetem “ölüm” diyorum;
Sýrrýmý çözemez bilim diyorum;
Gözlerin bitmeyen film diyorum;
Onu da geceler kimse görmeden…
Papatya sarýsý sevda falýmsýn;
Düþerken tuttuðum en son dalýmsýn;
Gönül kovanýmda anzer balýmsým;
Onu da geceler kimse görmeden…
Ali ALTINLI – 20.12.2016
Saat: 23:16
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.