MÜLTECİ OLMAK
Ölüm daha kolayken
Yaþamayý istedim bencilce!
Yollara düþtüm çýplak ayak
Dað geçtim deniz aþtým
Dikenli tellere takýldým.
Açýlmayan kapýlarý çaldým.
Suçum gövdemden büyük
Ben bir mülteciyim çünkü.
Aðýrlaþtýkça büyüyor yüküm.
Bugün belki de son günüm.
Üzgünüm hayatýnýzý böldüðüm için.
Sofranýzýn tadýný kaçýrdýðým için
Merhametli bakýþlar tükenmiþ
Yok yok duygular körelmiþ.
Günahým dünyadan büyük .
Ben bir mülteciyim çünkü.
Benimde vardý bir ailem
Paramparça düþtük ayrý yollara
Kimimiz mevta olduk
Kefensiz gömüldük meçhule
Kimimiz meta olduk düþtük pazara
Delik botlarda döküldük denize
Sýrtýmýzda uyduruk can yelekleri
Boðulduk görmediniz.
Baðýrdýk duymadýnýz.
Çok üzgünüm hemde çok.
Ýþtahýnýzý kaçýrdýk.
Mükellef sofalarýnýzda .
Kabahatim arþýndan büyük
Ben bir mülteciyim çünkü.
Yýllar, yýllar önce Kýrýmdan,
Ardýndan doðu Türkistandan,
Dün Filistinden, Arakandan,
Bugün Halepten, Musuldan,
Hasýlý Öz vatanlarýmýzdan.
Ýtelendik,Kovulduk, sürüldük,
Bitmedi, yetmedi.
Soykýrýmlarda tükendik.
Kalanýmýz aç, sefil, periþan,
Yalýn ayak yarý çýplak,
Ýnsanlýða sýðýndýk,
Var zannettiðimiz insanlýða.
Koca koca Devletler,
Modern lüks katlar, yatlar
Vur patlasýn çal oynasýn mekanlar
Ýstiflenmiþ dolarlar var imiþ.
Heyhat insanlýk yok imiþ.
Mülteci olmak,
Ne kadar zor imiþ.
Turan UYSAL
12 Aralýk 2016
Miesbach
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.