Senin yüzünden yine kalabalýk bu þehir,
Yüreðini alan,arayan gelmiþ.
Görmüþler,
Görmüþler seni inkar etme,
Yine fink atýyormuþsun,
Sim siyah elbisen ile,
O korkunç güzelliðin üzerinde.
Yüz metreden duymuþlar parfümünün kokusunu,
Bayýlanlar olmuþ,
Ayak seslerini bile bekleyemeden.
Bütün þehir bir dakikalýk saygý duruþunda bulunmuþ,
Gülümseyerek ýþýk saçýyor muþsun,
Þahit olanlar þuurunu kaybetmiþ,
Yüzünde tebessümün,
Kendinden emin sürüklüyor muþsun,
Kýz,desene yine,köpek etmiþsin milleti kendine,
Umut dünyasý,takmýþsýn peþine.
Bir de duydum ki saçlarýný yine toplamamýþsýn,
Yine daðýnýk býrakmýþsýn,
benim en sevdiðim.
Tek kusurun,
Yine sakýzýný balon yapýp patlatýyor muþsun,
E akýllan be kuzum,
Olmuyor sana uyuþmuyor.
Seni bu þehre yakýþtýramýyorum açýkcasý,
Taþýyamýyor seni,
Sen güneþ,burasý ayýn çopurlu yüzü gibi.
Karþýna çýkmaya da korkuyorum,
Ne çýkacaðým zaten,
Dilim tutuluyor konuþamýyorum.
Neyse mektubun sonuna dudak payý býraktým,
Oradan alýr yanaðýna kondurursun..