BİR CELLADIM VAR ARTIK KÜÇÜK ADAM-I
ÖtekiBEN
BİR CELLADIM VAR ARTIK KÜÇÜK ADAM-I
I
parmak uçlarýmda,izi iki yaþýnda bir sessizlik
gögsümün orta yerinde demir gibi aðýr bir nefes
takip eden sancýlý bir hasret
ayak izlerime basar hýncýndan
gizem yolculuðu yalnýzlýktan öte
soylu ve kutsal soðukluðu kopuþun
sonra herþey yeniden koþmaya baþlasa küçük adam
bunu nasýl anlatýrýz zamana gömülü utangaç hallerimize,
kainatýn efendisinin elinden salýverilmiþiz
söyle küçük adam
daha kaç günahýn hýþmýna uðrayacaðýz zamanýn güneyinde
ve hangi rengi iliþtireceðiz kisik,ýslak sesimize
doðusunda hayatýn?
II
artik bir celladým var küçük adam
hissiz ve sürgülü bir gizemden kýlýçc yapýp ellerine verdim
hep saldýran gibi bakan gözlerine tüm kusurlarýmý doldurmuþtu
bende sonra kaçacak zamaný kolluyordu,
efendileri ona birini daha öldürmenin ödülünü
denizde yüzmek olarak sunmuþ
yýllar sonra kopacak bir fýrtýna gibi koynunda deprem saklýyordu
salýyordu eski yunan tanrýlarýnýn topraklarýný
sen küçük adam insan tünelinin ötesindeki ben
þimdi mektuplarýmý gizlice oku
bir celladým bir de ýþýðým var.
III
içimdeki sagnak yaðmur Kubaba’nýn ýslak gözlerinin eseri
soluðumda savaþan naralara yenik düþtüm küçük adam
insan kavgalarý beynimde akýcý bir demir telaþý
cana dönmüþ bir aþk,kovulur gibi bekletilir kiralýk bir sarayda
sütü içirilmemiþ bir bebek gibi kiyamet çaðrýsýnda
provasý mahþerin,
güneþ,rengi icçin kýrýlýr o an,gün yorulunca ay düþer gecenin dibine
celladýnda üzerime gölgesi.
sessizliðin sabrý tükenir
düþmanýnýn aðzýyla bir sevgili öldürme tarihidir bu küçük adam
insaf,küçük onlarýn denizinde üçbucuk haftalýk bir tatille beslenir
ruhum terketmez beni,içimdeki köþelere sýzarým gözlerimi kapatarak
arkamdan küfürleri seslenir
soysuzluðu tanrýlrý ile bölüþür
sen aklýmýn ellerinden tut küçük adam
yorulurum tanrý görür
bin yýllarý kaç saniyede alýrým
selamlarýný da tanrýya götürürüm.
IV
benim bir celladým var artýk küçük adam
diþi bir cellat
hayatýn sustuðu yerde teninden ayrýlsýn diye
yüreðime tüm sancýlarý basmýþým
ellerine vermiþim bütün baðýrtýlarý
kýlýçtan keskin öfkeleri hayatýmýn ilk merdivenlerinde nöbet tutar
kimseleri yaþamamýþým celladýmý yaþadýðým kadar
gözlerinde bana ait gür bir sancý
o an bir tek sevgilidir sadece
ýlýk ve yabancý.
V
dizlerinde gözlerimi unuttuðum cellat
karlarýn düþtüðü bir vakit sana benzemeyen birine ver yolla gözlerimi
sessizliðimi,
sevincimi
ve karanlýkta sancýlara terktettiðin þiirlerimi
çýktýðým karanlýk yolculukta lazým olurlar,beslenirim
kendime seslenirim
küçük adamýma masallar süslerim
yasaklar ve kuralsýzlýklar sonrasý
aþklarýn terkettiði zamanlarý son kez resmederim
VI
ruhuma en son iþlediðin ihanetin motiflerinde
okuyacaðým dargýn bir þiir yazdým,sesi denizlerde bir dalga
gözleri,aþkýný öldüren bir nazar
elleri,sevdasýný boðan bir zebani
kalbi,herkesin uðradýðý bir caddebaþý
aðzý,her küfrün biriktiði sesli bir zindan
ve kývranan bir nezaketin mitolojik günahlarý,
celladýmda unuttuðum aþkýmý ve gözlerimi almak için
bu yolculuða razý oldum küçük adam.
birazdan bir nehrin kýyýsýnda geçeceðim,
cellat kanlý ellerini silecek
ben de þiirler yazdýðým kalemimi suya atacaðým küçük adam
birbirlerini öldürmek için gün kollayacak insanlar
ben de hayata baþladýðým yerdeki noktaya varmýþ olacaðým.
Zeki Nurçin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.