Buhranýma sinmiþ gece kokusunda Gökyüzünü yýrtan çýðlýk
Yüzümde bir düþüþün sýyrýklarý Yüzümde bir çocuk...
Zamaný sýkan ellerime Zehrini verirken akrep Ölümlerin o kan kokan yalnýzlýðýný alýrým ben Sen; Bir bakýþýn son perdesini çekersin gözlerine. Gözlerinde bir kadýn, Eskiden kalma cümleleri takýnýr. Notalara gizlediðin aþklar geçer içinden Kapatýrsýn gözlerini Düþlerin geçer...
Siren seslerine karýþýr çýðlýklarým Sesizlik boðar, bilmezler. Aynalarda parçalanan gülüþüne inat Toplarým adýna kýrdýðým ne varsa Bir kara kutuya koyarým ayrýlýðý Herþey biter...
Zehrini damarlarýma verirken zaman Ellerimde kesikler Aðlayamam...
Gölgeme damlayan bu gece vakti Yüzümde bir çocuk Göðsümde bir tütün kokusu Kuyular derin Beni tut diyorum Düþlerin uzak Sesim bana yakýn.
Sessizlik...
Parmak uçlarýnda umut arayan bir þair Geceye saklanan haþarý bir çocuk...
Hayatýmdan çýkarýdýðým anlarýn Ýsyankar çýðlýklarýyla oynaþýrken gözyaþlarý Düþ duvarlarýma çarpan Sonra Ýçimde yükselen bir ses
"Yolun baþýnda bekle beni Uzaðýnda terkediþin Saçlarýný kes, düþlerini ört Kimse tanýmasýn seni. Uzun bir sonsuzluk tut avucunda Geleceðim." Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.