Bir diþleriyle çiðnemedikleri kalmamýþtý etimizi Yamyamsý düþünüþleriyle herþeyimizi almýþ olmamak mýydý bu öfkenin kaynaðý Oysa bu toprakta yeþermek kök salmak özgürce bir tavýrla vücud bulmak her hücrede bizim de hakkýmýz deðil miydi? Yahut kýrlangýç sesiyle huzur bulup semalara göz kýrpmak..
Bir parçalamadýklarý kalmamýþtý bedenlerimizi o korkunç ve týrsak pençeleriyle bizde göðüs geremez miydik Sanýrsýn bunlara vücudlarýmýzýn kalan son parçalarýyla? bekleþen leþ kargalarýna inat bir hissediþ ve duyuþla.. ama kangren olmuþ feryatlara da çözüm üretemezdik ya bu çiðneniþ ve parçalanýþ altýnda.. Belki de bizim kaldýrabileceðimiz bir bu kadarýný da biz katabilirdik öcalma sýramýza..
Sosyal Medyada Paylaşın:
şiirsayıklayan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.