Kendi İçimden
Bir çýkýþ arar oldum kendi içimden
Kelimelerin dilleri boðulurken
Birbiriyle çarpýþmaya baþladý heceler aklýmda
Sallanýp durdular þiddetle, karanlýðýn ortasýnda
Ah zihnimi yoran kaskatý kelimeler
Birbiri ardýnca sýralanmýþ düþünceler
Yeri yurdu yokmuþ gibi demir attýlar
Bir ahval içinde benden kayýp var
Cümleler ki çarpmýþ dört bir yanýma
Kaç zamandýr zihnim enkaz altýnda
Bir çýkýþ arar oldum kendi içimden
Kelimelerin dilleri boðulurken
Zaman bir zelzeleyle maðdur, dalgalý
Gölgelerin izi, geceden kaçtý
Sürüklendi yaþam geleceðin bilinmeyenlerinde
Geçerek yapar gibi, aslýnda geçmeden de
Var ki bir eziyet, adý yaþamaktan geçe
Ýçimde bir katran, bin soluk yerine
Ve bir zehirden ibaret, ne varsa
Katman katman içime dolmakta
Kurtuluþ çareleri saklanýr berilere
Bir zifiridir aklým karanlýktan öte
O ki, geçit vermez benden bana
Yorgunluklar sararken meçhul bir anda
Hayat ki bu, ahlar ülkesinden bir toprak
Ele avuca sýðmayan birer kaçamak
Yaþamak yaþamak; zamanda bir iþkence
Geçerek yapar gibi, aslýnda geçmedende
murat_dogan37
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.