SEN DAHA TOYDUN

Ýkimiz yalancý bir baharýn,
Vakitsiz açan çiçekleriydik.
Doðan güneþe aldanýp,
Kýþ günü meyve verdik.
Oysa zaman;
Bizim zamanýmýz deðildi.
Biz bunu nereden bilecektik.
***
Öyle büyüktü ki sevdamýz,
Koca bir dünyaya sýðamadýk.
Öyle açýktý ki sol yanýmýz,
Nereye saklandýysak kaçamadýk,
Hep göze battýk.
Dile düþtük,
Nazara geldik.
Ýmrenildik,
Haset edildik.
Suç ne sende ne de bendeydi.
Yaþadýðýmýz devirdeydi.
Zaman böylesi aþk için,
Uygun zaman deðildi.
Arsýzlýðýn ar sayýldýðý dünyada,
Aþkýmýzý söylemeyecektik.
***
Öyle ayrýydý ki yollarýmýz,
Yaklaþtýkça uzaklaþtýk.
Biz bize koþtuðumuzu sanýrken,
Hep baþkalarýyla karþýlaþtýk.
Ne zaman yüz yüze gelsek,
Bu kez de biz baþkalaþtýk.
Ateþ isek su,
Su isek ateþ olduk.
Birlikte kök salmak varken,
Ayrý ayrý yerlere savrulduk.
***
Tamam sevdik ama,
Kendi sevgimizden korktuk.
Kim bilir belki de çocuktuk.
Öyle ya;
Bu zamanda kolay deðildi,
Aþka sahip çýkmak.
Kolay deðildi,
Tüm tabularý yýkmak.
Günü birlik aþklar dururken,
Ömürlük aþka yol almak.
***
Ardýmda deðil de eðer,
Yanýmda kalsaydýn,
Ýsmini unutup,
Bir Leyla,
Bir Þirin,
Bir Aslý olsaydýn,
Bin Mecnun’dum sana canýný veren,
Bin Ferhat’tým uðruna daðlarý delen,
Bin Kerem’dim sen diye ateþe düþen,
Ama ben eski kafalý,
Sense zamanýn adamý.
Olmadý...
Daha toydun,
Bu aþký aklýn almadý.
Ve ben yorgundum,
Yüreðimde sabýr kalmadý.

Celal BAHAR

Sosyal Medyada Paylaşın: