Günler karaya çalmýþ þafak sökmüyor artýk
Masum bebeyi vurmuþ itten kötü yaratýk
Gazzeli kan kusuyor pusmuþ orda bir millet
Aðzý salyalý köpek onlara olmuþ illet
Haçýný takmýþ domuz dolaþýyor her yerde
Rahat durmuyorki hiç parmaðý var her þerde
Domuz tepinir durur daha doymadý kana
Acýmadan kýyýyor ümmettim diyen cana
Zulum tebeleþ olmuþ urganlarý yaðlýyor
Dayanmamýþ gök kubbe hüngür hüngür aðlýyor
Takatti yok gönlümün yürüyünce düþüyor
Ne eyliyeyim ey dost Halep’te can üþüyor
Gördüklerim bir vahþet insanlýk buysa olmaz
Çok kerimdir yüce hak mazlumun hakký kalmaz
Küçük çocuklar üþür üstleri yok karný aç
Onlara el açlým onlar bizlere muhtaç
Evladým toktur þükür derdim yoktur diyemem
Üstüme farz bilirim biri açken yiyemem
Komþun açken tok yatma demiþ o büyük nebi
Öteye servet gitmez kefenin yoktur cebii-
Kan ve barut kokusu sanki günün modasý
Bu nasýl dünya böyle adeleti batasý
Yok oldu umudumuz teslim olduk yeise ,
Ölümü kanýksadýk almadýk hiç bir hisse "
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.