Sýrtýnda yýrtýk gocuk þimdi donacak gibi
Sakallarý bir karýþ üstünde kir akýyor
Elde bir þiþe arak nimet sanacak gibi
Ýçip sarhoþ olunca melül melül bakýyor
Kýnamayýn kim diye hali yürek yakýyor
Kim bilirki derdi ne hep içine atýyor
Yok belki evi yurdu sokaklarda yatýyor
Baþ koyduðu betonlar her yerine batýyor
Dilinde isyan nara çektiðinden býkýyor
Kýnamayýn kim diye hali yürek yakýyor
Birileri ayaþ der birileri hor görür
Çoluk çocuk toplanýr taþla sopayla vurur
Aldýðý o darbeler yüzü gözünde durur
Sinirden deli olup diþlerini sýkýyor
Kýnamayýn kim diye hali yürek yakýyor
Oturur çoðu zaman derinde bir of çeker
Her aldýðý nefesle içine keder eker
Soran olsursa söyler derdini teker teker
Düþündüðü her neyse onu daha yýkýyor
Kýnamayýn kim diye hali yürek yakýyor
Geçmiþi çok karanlýk yada aydýnýn biri
Belki gönlünde sultan,vardýr kadýnýn biri
Yeri kalbinde durur ya ölü,yada diri
Mazideki yarayý hicran ile týkýyor
Kýnamayýn kim diye hali yürek yakýyor
Nasýl düþtü demeyin düþmeyen tek yaradan
Darbeyi vurmuþlardýr eþi dostu sýradan
Eveli biz gibiydi deðiþmiþtir sonradan
Ýhanet basmaðýný söve söve çýkýyor
Kýnamayýn kim diye hali yürek yakýyor
M.Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.