Büyük dallar arasýndan sýzan güneþe uzanmýþ gibiyim. Sýcaðýn esintileriyle titreyen bir yaprak gibi ürkek duygularým. Anlattýðým masallar var herkesin içinde ,kimsenin duyamadýðý.. Evet sensin. Gözlerin gözlerime dokunduðunda, özgür býrakýyorum geceden kalma özlemlerimi. Sakin ol diyorum kendi kendime..yine kimsenin anlamadýðý þekilde.. sessiz kalýyorum ve dökülüyor cümleler suskunluklarým da.. Özlüyorum . Bilemiyorum þimdi ne desem .. özlediðim insanlar var... anlatmak istediðim masallar var.. Hep ayný masal ... Masal diyorum çünkü bir tek ben biliyorum.. Attýðým her adým kalp atýþlarýmda adýný çaðýrýyor. .Bakýyorum ki yoksun. Sonra gidiyorum aðacýn altýna. . Kimseyi görmüyor gözüm. Kulaðýmda duymadýðým bir þarký. Ýþte böyle zamanlarda güneþ mi geliyor yoksa sen mi bilemiyorum. Ama içim ýsýnýyor. .ellerim ýsýnýyor. Ve ben yine sessizce baðýrýyorum geceden kalma özlemlerimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Masal Kuşları Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.