BAÞINI OKÞADIÐIM YARAMSIN Bu gece gülen yüzün, her fotoðrafda hareketsiz kalýyor, Sensiz bu yüreðimi, tutup buz gibi, þaraba yatýrýyorum.. Dudaklarýnýn çýplaklýðýna, çiftleþiyor yalnýzlýðým, kýzýl göyüzünün altýnda.. Gözyaþý düþer gibi düþer, düþlerimden bu gecenin bir yarýsý, tüm düþlerim.. Yani bu gece, yalnýzlýðýn iç cebinde, unutulmuþ bir ayrýlýk, türküsü çalar meyhanede.. Gözlerim abantta bir meyhane de, yüksek rakýmlarda içilen, bir kadeh rakýdýr hasretin.. Suskunluklarýma tünemiþ, bir çift göz ürkekliðinde düðümlenmiþ bir esirim.. Üþüyen titrek dizlerimde, dilimin kenarýnda kalan yitik bir türkü de, fotoðrafýn elimde.. Yüzümün o en uðrak yerinde, yani bir þamar gibi, vuruþup duran göðsümde baþýný okþadýðým yaramsýn... Ýsmail KARABELEN_15.10.2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail KARABELEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.