Içim sana cayýr cayýr yanýyordu biliyordun. Bir düþün bakalým bu ateþi kim söndürdü? Sadece aþký için yaþayan biriydim görüyordun. Sence baharlarýmý kýþ ayýna kim döndürdü?
Öyle sýký baðlýydým ki sana kim ne yapsa kopamazdým. Ciðerlerime çekmiþtim seni sensiz nefes alamazdým. Hiçbir þeyi umursamazdým þu hayatta senden baþka. Sen ellerinde kurþun sýktýn, bu emsalsiz büyük aþka.
Ben yaþananlara deðil, yaþanamayanlara üzülüyorum Unuttum diyorum kendime ama, hala düþünüyorum. Son olanlardan sonra seni, þu kalbimden atacaðým. Artýk sana da boþ verdim aþka kurþun sýkacaðým.
Neye yarar geri dönmen aþk ateþim sönünce. Neye yarar bana ölmen, baharým kýþa dönünce. Gerçek aþk için kim nelerden vazgeçer, yaþanmadan bilinmez. Bazen öyle þeyler yaþarsýn ki can çýkmadan silinmez.
Sosyal Medyada Paylaşın:
emirhan52 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.