SEVDÝM Ben seni, her yaðmur sonrasý, saf ve temiz toprak kukusunda.. Ve, gökkuþaðýnýn yedi renginde, baharlarýn duygulu meltemlerinde sevdim.. Yeni doðmuþ bir bebeðin, masum gözleri gibi, tertemiz duygularla sevdim... Yaþadýðým bu hayatý, yalnýz seninle, mutluluðum ol diye sevdim.. Bu Ýsmailin, yüreðinde senin sevgin olduðu sürece bu ismail yýkýlmaz.. Ýþte bu yüzden, ben seni, yusuf aþký züleyha gibi, gözleri kör olurcasýna sevdim... Bu dünya’da, senin sevginle, muradýma eremesemde.. Ahrette, seni yanýmda olman dileðiyle, dualarýmda seni diledim.. Ýstersen, senin uðrunda, bu canýda vereyim, ben seni canýmdan bile çok sevdim.. Ýsmail KARABELEN_01.08.2016_21:00
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail KARABELEN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.