Çoktan öldürüldü kahkahalarýmýz Dönerken ruhumuz kurak topraklara Solduruldu bütün yeþiller Karardý gökyüzü Artýk her gün fýrtýnalar kopuyor yüreklerde Bir yangýn yerine düþtü canlarýmýz Birer birer.
Sonunda güneþ utandý aydýnlýðýndan Ve kaybolup gitti maviler..
Artýk yeter!! Bitsin bu kara günler Çaresiz olmak yakýþmaz bize Yakýþmaz böyle yaþamak Yenilmeyelim sakýn bu lanet teröre Haydi;uyan Türkiyem Ne olur uyan,aydýnlýk güneþli günlere Bitsin bu zemheri kýþlar Özlediðimiz bir bahar kokusuyla Ýstediðimiz tek þeydir yaþamak Hür ve de özgürce...
Gülseren MORKAN
12/12/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.