Karlý daðlar gibi zirvede baþýn
Hep yangýna hassas yerde dolaþtýn
Kâlbime ok çekti kirpiðin kaþýn
Sen daðlarda esen yelde dolaþtýn
Bir alev kükredi yerin dibinden
Sarsýldý yüreðim vurdun derinden
Öldüm öldüm bittim ya kederinden
Bulut bulut hüzün serde dolaþtýn
Aktaþ baþýn karda yüreðin darda
Arzuyla hevesin gül yüzlü yârda
Acep nazlý yârin hangi diyarda
Ýmkânsýz bir aþkla derde bulaþtýn
Þaban AKTAÞ
11.12.2016- Yukarý Yanartaþ
Ardýmda Tahtalý Daðý Olimpos zirveleri.
Fotoðraf çekimi : Orhan Deniz
Kamera: Þaban AKTAÞ
YANARTAÞ SEVDALAR
Sen yok isen benim ne iþim olur
Gider isek anca kanca beraber
Seninle kýþ günü güneþim olur
Daðlar çiðdem nergis yonca beraber
Bastýðýn yerlerde çiçekler açar
Saçlarýnda arýkuþlarý uçar
Gülüþün gönlüme pür neþe saçar
Dört yapraklý yonca gonca beraber
Seninle her mevsim bahara döner
Sesinde göðsüme kuþ gelir konar
Sensizliðim kalpte derinden kanar
Hasret kalbe batan kanca beraber
(Hasret demir atmýþ kanca beraber)
Dað yolunda bugün bak Yanartaþ var
Aktaþ’ýn baðrýnda sönmez ateþ var
Aþkýnla kâlbime bir güneþ doðar
Tanyeri gül kýzýl gonca beraber
Þaban AKTAÞ
11.12.2016
DELÝCESÝNE SEVMEK
Kapanýp kaldým
Tek kiþilik bir gönül hücresine
Gittiðin günden beri
Yalnýzlýðýnda kilitliyim yüreðimin
Açamadým bir türlü kapýsýný
Göz göze gelmemiz gerek
Güncellenecek þifresi gözlerinin
Tutuklunum yoksa ömürboyu
Gecem gündüzüne uymaz
Gündüzüm gecesine
Suçum seni sevmek delicesine!
Þaban AKTAÞ
10.12.2016
SÝKLAMENLER ÇÝÇEK AÇTI
Ah ne güzel bu yapraklar
Kâlp içinde baþka kâlp var
Ýç içe aynalar gibi
Aþk ile kâlbi oyalar
Siklamenler çiçek açtý
Aklým gül yüzüne kaçtý
Hüzün mor daðlarý aþtý
Devrildi daðlar kayalar
Adým adým çýk yokuþtan
Selam al daðlardan taþtan
Esen yelden uçan kuþtan
BÝtmez aþk ile hülyâlar
Daðlarýn arkasý deniz
Göðü üstüne serseniz
Aþkýmý bana verseniz
Gerçek olur tüm rüyalar!..
Þaban AKTAÞ
11.12.2016
AH AH!
Dost alýþveriþte görmesin beni
Ah edip inlerken eller duymadý
Arzuhal eyledim dinlemediler
Aðzým dilim gafillere uymadý!
Ah edenin ahý çýkar aheste
Her can elbet bir kuþ, yürek kafeste
Ah edip inlerken can son nefeste
Ah ne yere ne de göðe sýðmadý?!
Zalimin zulmü var mazlumun ahý
Ah çekene kimse sormaz sabahý
Gönüller sulh ile bulur sâlâhý
Yerdeki hesaplar göðe uymadý?!
Ah ah dedikçe ben yer gök inliyor
Vicdansýzlar hiç kimseyi görmüyor
Garibana selâm bile vermiyor
Saðýr sultan olmuþ kulak duymadý!
Þaban AKTAÞ
11.12.2016
BÝR KAHIR GÜNCESÝ
Diyelim ki sen hekimsin
Ben polis oldum
Öteki asker
Bir diðeri öðretmen
Biri savcý, biri hakim
Biri avukat, biri mimar
Say daha, sayýn
Sayýn sayýnlarý(!)
Sayabileceðiniz kadar!
Belirli bir maaþ
Herkes memnun(!)
Kimse ses etmiyor
Ses çýkarsa
Ýþ elinden gidecek
Herkeste korku
Akýllýmlarda(!)
Hep ayný kaný var;
Tasa var, yasa var(!)
Aman ucu deðmesin,
Var mý gýk
Kardeþim ses ver
Yalana dolana
Arsýza hýrsýza
Haksýzlýða karþý çýk!
’Bana dokunmayan yýlan
Bin yýl yaþasýn!’
Bu mantýk bugünlere çýkar!
Herkes köle
Doymadýlar öle öle!
Körü körüne maaþ
Her gün naaþ
Zulüm gelir seni de yýkar
Geliyor sýra yavaþ yavaþ!
Madem ki yok gýk,
Doðruyu çýk
Ahrette söyle artýk(!)
Þaban AKTAÞ
11.12.2016
ÝNSAN HAKLARI
Ýnsan haklarý günüymüþ bugün
Hak hukuk bizim ülkede ne arar
Aðzýmla deðil; (peh) neyimle güldüm?!
O kadar gülmeye elbet hakkým var!
Yirmibeþ ay dört gün yattým da çýktým
Girmeden iþkence acýlar çektim
Suçluymuþum sanki siyah balçýktým
Aklandým da çýktým; kimde hakkým var?!
Yattýðým yanýma kâr mý zarar mý
Bu doðru adalet, doðru karar mý
Avrupa da böyle haksýzlýk var mý
Beþ kuruþ almadým, nerde bu haklar?!
Öðretmendim beni iþten attýlar
Tam On yýl görevden uzak tuttular
Hepsi rüþvet yedi haram yuttular
Böyle mi korunur hukuken haklar?!
Dört duvar içinde ben neler gördüm
El iþleri yaptým fileler ördüm
On yýl sonra yine göreve döndüm
Nerede adalet nerede haklar(?!)
Oniki Eylül’ün zor günleriydi
Ha o gün ha bugün kor günleriydi
Ülkenin karanlýk dar günleriydi
Hak hukuk diyeni hâlâ haklarlar?!
Þaban AKTAÞ
10.12.2016