ben sevdim mi geceyi yedi yerden deler gözlerim özlemim tavan yapar çýldýrýrým uykusuzluk kahvesi içmiþcesine sabahlarým mutfak camýnýn önünde ay gülümsemeler býrakýr yýldýzlarýn zerâfetinde þefkâtle toplarým hiç zâyi etmeden âhh derim aþkýn daha çok ihtiyacý var mutlu olmaya öyle âhým þahým þeyler istemem aþktan beni þýmartýp yüreðiyle sevsin babam gibi korusun çocuk ruhumu öldürmesin yeter bir lokma, bir hýrkaya bile razý olurum sadýk kalýp asýrlýk çýnarým olursa
ben sevdim mi ellerim buruþ buruþ olana dek ayrýlmam aþkýn avuç içlerinin sýcaklýðýndan alýnterinin adamlýðýndan öyle bi öperim ki bereketlendikçe doruklara nam salar sevdamýz
ben sevdim mi hem çocuk hem ana hem sýrdaþ hem sevgili olurum yeter ki aþk kutsallýðýn ateþinde yanmayý da küllerinden doðmayý da bilsin...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.