HAYATA...
Epeyce zaman oldu, otuz beþi geçeli,
Zaman nasýl tükenmiþ savrulmuþuz bilmeden.
Nerdeyse ömür bitmiþ yalnýzlýðý seçeli,
Ýhanet izlerini, taþýyordum silmeden.
Kime dostum dediysem döndü hançeri vurdu
Seven narin kalbimi acýmasýzca kýrdý
Oysa ki sevebilmek inanýlmaz bir sýrdý
Sarýyor, seviyorum tükenmeden yýlmadan
Ýnananlar kardeþtir, böyle söyler Kur’an’da
Perçinlenmiþ dostluklar bile erir zamanda
Yoksa dalgakýranýn durulmaz bu limanda,
Kaçmak da mümkün deðil aðlara takýlmadan.
Bedenimle, ruhumla tüm varlýðým ayakta
Sabra dair hislerim olsa da kör býçakta.
Çekip giderim bir gün arar köþe bucakta
Gömdüðüm cenazenin, namazýný kýlmadan.
Selma Çanakçýoðlu
Aralýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
Selma ÇANAKÇIOĞLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.