Kafamý çevirmeye kalmaksýzýn
Herþey durdu...
Ne oluyor!
Gözlerim görüyor du oysaki
Beynimse anlamýný veremiyor vaziyette...
Yaþanan durumu
Ya harika
Ya vahim
Karþýda kapý yarým açýk rüzgar ileri geri sallarken
Ne oldu da durdu...
Rüzgarda aynen keza
Ýlerideki musluk þarýltýsý kesintisine hafif mutlu gibiyim
Yanýmda uçuþan toz zerrecikleri üç beþ yukarý saplanan
Güneþ izi penceremden gitmiyor ne oluyor!
Herþey yerli yerinde kayýp gibi...
Kayýp çabamla nerdeyim þimdi!
Bu benmiyim burasý benim evim mi?
Dokunamamasý güzel bir müddet bana baþkalarýnýn
Saatin çalýþmamasý güzel...
Ya geçen dakikalarým...
Düþünmeye fýrsatýn var der gibi geçmiþi öðle vakitlerinde
Durumu anlama çabam yetersiz
Kýpýrdayamýyorum
Biri itse diye geçirdim þimdi içimden biri itse keþke!
...
Artýk yeter!
Baðýrmak istiyorum daðlara taþlara
Þakanýz sýkýcý
Terleyemiyorum
Geceyi özledim
Bakýþým niye bu kadar dar?
Ah bu ne biçim körlük!
...
Zaman ilerlemiyor
Ama ruhum
Dayanamaz vaziyette bu kesintiye
Saplanmýþ gibiyim kadere
Zulüme taþ atmýþ vaziyette...
Çözün iiliklerimi çýkmak istiyorum
Güne...
Yeni bir güne
...
Herþey bitiyor yahut bitmiyor
Allah’ým bu ne iþkence!
Yýllar geçti
Hiçbirþey deðiþmedi
Ruhum hariç
O tükendi
O delirdi...
...
Geçmiþi düþünerek istemsiz
Umudu keserek hücrelerinde
Tüm günahlarý tüm sevaplarý
Neyi ödediðini bilmeden ödeyerek
Neye öldüðünü bilmeden yaþayarak
Ben yaþlý
Bitik ben!
...
Günü sorucak olursan
Güneþ peceremden gitmedi
Musluk akmayý bilmedi
Kapý rüzgarsýz yarým açýk
Toz zerrecikleri havada saplý
Öðle vakti saatlerinde saat çalýþmadý
Yine...
Ah Lanet!