HÜZNE SELAMDI BAKIŞIM
bir gece rüyama girdi de o yâr "yaz bana" dedi.
ve o geceden beri yazýyorum
sensiz her þey "az bana" dedim
sana olan hasretimi, hüznümü, kahrýmý, gözyaþýmý
neþemi, gülüþümü, seviþimi
bende var olan her türlü hissi
daðdan kopup gelen bir kar suyu gibi,
yerin altýndan sökün edip gelen bir fay hattý gibi
yazdým hep seni düþünerek, hayal ederek ve sonsuza dek severek
seninle ya da sensiz ama içimde hep ve tek seninle
sana bir satýr dahi yazmamýn gideremediði kederim yok,
hüznümü alýp götüren dalgasýn sen, içimi ferahlatan rüzgar,
sýkýntýlarýmý kül eden yangýn
bil be kadýn,
bu adam sahiden de sana yangýn.
sevmek en güzel halimdir
þaha kalkmýþ at oluyorum, aya çýkmýþ kartal
çölü zapteden aslan beni severken gör hele
"bak hele" deyiþimi bir duy
ben aþkýn sen haliyim
dopdoluyum sana, kopkoyuyum aþkýna
sen beni seni severken seyret
bir hazan vaktiydi etraf sapsarý kesilmiþti;
dal dal, yaprak yaprak, çiçek çiçek
börtü böcek kanatlanmýþtý
baþka diyara göçe durmuþtu
göçebeydi bir yaným, harabeydi her yaným
körebeydi herkes acýlarýma
saðýrdý ve lal ü ebkemdi
dikenler içindeydim, zehirli sarmaþýklar
beni bir tek aþýklar anlar
öyle bir sensizliðe bulaþmýþtým ki
boðazýma kadar hem de
kimse görmezdi içimdeki yusuf kuyularýný
sessizliðin en zirvesindeydim, sensizliðin þahikasýndaydým
ve meþhur meseldir: zirvedekiler hep yalnýzdýr
birinciliðimi kimseyle paylaþmam
sensizlikte bile birinci olmaya gönüllüyüm
"sen" zamirinin geçtiði her kelimeye hayraným
bu sensizlik de olsa bile.
yaz günü üþürüm ve bilirim ki sen yoksun
bir titreme alýr beni, sarar canýmýn dört bir yanýný
ayaz yemiþ gibi olurum sensiz
her yaným kýraðý, her yaným buz
kalbim paramparça
gözlerimden hüzün akýyordu
ve boydan boya ben topraklarýný suluyordu.
çiçeklerim hüzne çelenk duruyordu
sözlerim hüzne mihenk oluyordu
hüzne selamdý bakýþým
aþka kelamdý hüznüm
etrafa buram buram bir yalnýzlýk kokusu yayýlýyordu
her tarafým sensizlik kokuyordu
ömrümün en güzel kolyesiydin
rabbimin en güzel hediyesiydin
bir gece rüyama girdi de o yâr "yaz bana" dedi.
ve o geceden beri yazýyorum
sana yeniden baþlar gibi
yok böylesine sevmek, ölesiye özlemek
yaþamak yokluðunda bile seni
sinemde terkinin izi var,
ayrýlýðýn paslý býçaðýyla
kalbimi tam da ortasýndan kesip
gittiðin gün býraktýn kalbimin yarýsýný
sensiz yarým yamalak yaþýyorum iþte
yârim olan sen yürek yarýmý aldýn
yakýp aldýn kesip aldýn koparýp aldýn
yarama tuz basýp da aldýn
tuza yaramý katýp da aldýn
þimdi kalkýp sensiz nasýl da sevineyim
ardýndan nasýl güleyim
gömleðimi yýrtýp içimi gösterebilseydim sana
züleyha nasýl yýrttýysa gömleðini arkasýndan yusuf’un
sen de can gömleðimi yýrtaydýn etimden
nasýl da sardýðýný beni hücre hücre göreydin
canýmý nasýl da ele geçirdiðini bileydin
beni nasýl da kulun kölen yaptýðýný öðreneydin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.