Seninle öðrendim sevmeyi,gülmeyi yaþamayý Gecenin ýssýz karanlýðýnda caresizce aðlamayý Gözlerinin içine baktýðýmda susarak tapmayý Yine sensiz ve sensiz olamayacaðýmý anladým.
Uzaklýk aramýzda yýlan gibi kývrýlýp yatarken Bensiz ne yaptýðýný kýskançlýkla düþünürken Seni býrakýp vapurla uzaklaþýp oradan giderken Sen olmadan hasret çekmeyi aðlayarak öðrendim
Gece sana sarýlýp nefesini ensemde hissederken Yorgun acý çekmiþ yüzüne bedenine dokunurken Sen benimsin dediðinde,yüreðimde hissederken Senden öðrendim inanmayý yaþamayý göz bebeðim
Þimdi farklý þehirlerde ayný ve tek bedendeyiz Hasret,sevgi özlem tüm duygularla beraberiz Bu hasretlik bir gün bitecek buna inanmalýyýz Öðrendim ölümüne sevmeyi,yine seveceðim.
Þiirimi yorumlayan deðerli üstadým Tayfun54 ’e Teþekkürlerimi sunarým
Bilal YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.