Bir tepedeki yalnýz kuru zalim çýnarýn gölgesi Ýnsan böyledir,tokat gibidir yalnýzlýðýn sillesi Ansýzýn düþer ya içine, hayatýn nankör hilesi Gitmek çare deðil sensizliðe, gözlerim gözlerine esir
Þairler þiirlerini hep yalnýzlýk adýna mý yazmýþtýr Yada hiç bitmeyen edebi aþkýmý anlatmýþtýr Bendeki aþk seni korkusuzca kaleme aldýrmýþtýr Acý çekmek çare deðil sensizliðe,Ellerin hala ellerimde
Siyah mý olacaktý sendeki gülüþ, yada beyaz mý Her ikisi de senden geliyorsa bu gönül buna razý Bir kadýn sevdim,ona giden sokaklar çýkmazdý Çare bulamadým ben sensizliðe,Yollarý bulamasam da
Þiirimi deðerli nefesiyle ses olan deðerli dostumuz Mehmet AKÜZÜM Beyefendiye teþekkür ederiz.
Saygýlarýmla Bilal YILMAZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Bülent Yilmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.