Bazen ; unutulmak mýþ ’sevmek’ dönüp arkana bakmadan sevdiðini bile bile; baþka bir aþka uðurlamak mýþ.. Ne kadar canýn yansa da bir o kadar baðlanmakmýþ Senin olmayan bir þeyi delicesine özlemekmiþ.. Sýrf o mutlu olsun diye her gece dua etmekmiþ ’sevmek’
Hayatý iki kiþilik düþünmekmiþ Umutlarýnýn ; karanlýklarda yok oluþunu kabullenmekmiþ... Ve artýk onsuz eskisi gibi hiç bir þeyin eskisi gibi olmayacaðýný bilmekmiþ...
Ve sevdiðin giderken senide götürürmüþ kalbin ve ruhunla birlikte buna raðmen senden yaþamaya devam etmeni istediðinde bile gülümsemekmiþ ’sevmek’..
Sosyal Medyada Paylaşın:
L A L E Z A R Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.