CENNET BAHÇEM

ey cennet kokan yarim,
huzur bulduðum gülcemalim,
hiç bitmez biliyorum sessiz vedalarýn,
adýný yazdýðým sokaklar caddeler artýk yabancý geliyor,
beraber oturduðumuz arkadaþlar,
çay içtiðimiz cafeler, eylendiðimiz partiler,
ne bileyim iþte gidiþinle her þey ölü verdi,CENNET BAHÇEM...

beraber izlediðimiz filmler senden sonra eskiyi verdi iþte,
dinlediðimiz türküler artýk seni çýðýrmýyor,
anlayacaðýn öldü buralar gidiþinle,
artýk batmýyor van gölünde güneþ,
istanbul artýk eskisi gibi güzel deðil,
senle yaþadýðýmýz yerlerde ölüp ölüp diriliyorum iþte,
anla ey cennet kokan yarim,
cennetinle ýslatmak yerine,cehenneminde yaktýn beni CENNET BAHÇEM...

günü geldiðinde,imamlarýn selalarýndan duyacaksýn ismimi,
sakýn ha akýtma gözlerinden yaþ cennet bahçem...
biliyorsun hak ettim de öldüm senin için,
gecemi gündüzümü kaybettim seni görmek için,
oysa ne çok istemiþtim,cennet bahçende gözyaþlarýnla ýslanmayý,
ama zor biliyorum,çünkü sen beni cehennem de yaktýn bile sevgili,
aslýnda ne diyeceðimi bilemiyorum,
aðlasam ne bir çare aðlamasam bilirim nafile... CENNET BAHÇEM...BY_PSÝKO
Sosyal Medyada Paylaşın: