yýllardýr hiç sevmedim ki sensiz geçen günlerimi göðsümü dayadým rüzgara güneþ doðar ve batar sesim yükselir yýldýzlara yalnýzlýk vurur beni
bir derin nefes aldým hissettirmez acýmý kuþlar dört bir yanýmda dolanýrlar kuþlar sanýrdým,ki yolunu kaybetmiþler ben aðladým onlar kanat çýrptýlar götürün dedim beni rüyalarýma
yýllar sessiz hayatým karmaþýk gecenin rengi siyah yollar engelli ben korkarým ayak seslerimden
gözümde koca dünya bozuk umudumu yitirmiþim kaybolmuþum gülüþlere hep bir anda kanatlar yere vurur yalnýzlýða inat baþýmda duran kuþlar
oysa hayat bana dýþar,da ayrý içer,de ayrý ben hep biriktirmiþim düþlerimi bunca ayrýlýktan sonra vurma sessizlik düþlerime günleri sevsem neye yarar yýllardýr hüznüm,de düþlerim,de sessiz sen yoksan ben ölüyüm ... Hüseyin YANMAZ 06/12/2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tercanlı24 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.