Ben çocukluðumla sevdim Annemi sever gibi Kardeþimi öper gibi Ben saf sevdim
Ben çocukluðumla sevdim Dizimi kanatýrken sert toprakta Top peþinde koþarken Diþini kýrarken abimin merdiven baþýnda Ve gözü kan aðlarken ölmüþ nineme Kuþuma Civcivime Köpeðime
Ben çocukluðumla sevdim Silahýn namlusu oyun gibi þakaðýma dayanmýþken Bir askeri, Ve beni ilk traþ eden gerillayý Siz teröristsiniz bizde polis diyen Oyun çocuðunu kekemesin ama hoþsun be mâþuk diyen Sarý saçlý kýzý Ki elleri ne güzel sevmiþti vururken yanaðýmý Ah benim sert bakýþlý, serap öðretmenim... At sýrtýnda baþým göðe deðerken Eþekten düþüp baþýmýn kýrýk yerinden Anne dayaðý yerken Ve öfkeden komþu kýzýyla Herkül Zeyna kavgasý ederken Ben çocukluðumla sevdim Aðlamayý da gülmeyi de...
Ben çok sevdim Ama seni son sevdim sevdiðim... Çocukça Saf ve yüreklice...
mâþuk
Sosyal Medyada Paylaşın:
fuzuliM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.