şiir papyonu

Az once Atilla ilhan’nin bir þiiri okundu yanimda
Ben seni neden mi sevdim diye basliyordu þiir gerisine sorma zaten dinleyemedim
yine aklim sana dustu.
Peki ben neden seviyorum seni hiç düþündün mü...
Ben mi ben hiç düþünmedim
. Bildiðim tek þey sevdiðimdimdi.
Ne olursa olsunlarla kabullendiðim ,
yüreðimden ayaklarima kadar yukselen ölü tabutlar memleketinde yaþayan sevgini ...
kalbimin hiç bilmediðim yollarindan koca bir ordu gecmis gibi býrakilan iþgalin ayak izleri
sonra kalbimin kiyilarina vurmus bir üzüntüler silsilesi
ve bir affediþin medceziri.
Kalbe geçiþine izin vermeyen gurur hücreleri yaninda
sindirime yardimci bir tuz birikintisi.
Ýçimde tsunami olurken yüzüme vuran mimiksiz bir sicak su nehiri
ve orada yürüyen bir kayikçi paltosu gibi.
Ýcimde oluþan anomaliler zelzelesinin kabulleniþi.
Dýs dunyadan baðimsiz duygularimin rüzgarina kapilmadan birþeyler yapma isteði vardi,
aslinda bir kahve bile içmeye güçsüzleþen ellerimi seyretmeyi birakip bir oruç tutmaliydim bu gece.
Öðutene kadar uyumalidim ve izlemeliydim gururumun komadaki seyredisini.
Kisa bir sonra sana yaklasan bir doktorlar tarikatina güvenip uyaniþina dua etmeliydim.
Ve devletlesneliydim tanriya.
Sonra çikmaliydim içimden dýþýma ve az önce katletmeyi düþündüðüm aðaca sarýlmalýydým
çekmelidim onu tenimin tüm organlarindan içeri
belki biraz aðaç kokusu dolaþsa alyuvarlarin
yaninda kendime gelirdim.
Tüm bunlari düþünmeyi birakip az ilerde takilacaðim su birikintisine dikkat etmeliydim
Izlemeliydim saçlarimin yaðmur dansini.
Kendimi gökyüzünün armaðani olan bir taþa gömmeliydim ve yaþamalýydim orada kendi sehrimi.
diger dünyaya dönmemek için bir köprü kurmaliydim ve bir sen yaratmaliydim.
hasta ziyareti kisa olurmus diyip uzansaydi ayaklarina
çikarsaydi eylülü oradan
sonra onu armaðan edip gitseydi bilincimin sokak sonundan
bir ceset yasasaydi nefesinde
ve üfleseydi tanriya þiir papyonu,
giydirseydi kendini götürseydi bir baloya
ve kussaydi tüm üzüntülerini
yeni alinmis takim elbiseli adama.sdikkat etmeliydim Izlemeliydim saçlarimin yaðmur dansini. Kendimi gökyüzünün armaðani olan bir taþa gömmeliydim ve yaþamaloydim orada kendi sehrimi.diger dünyaya dönmemek için bir köprü kurmaliydim ve bir sen yaratmaliydim. hasta ziyareti kisa olurmus diyip uzansaydi ayaklarina çikarsaydi eylülü oradan sonra onu armaðan edip gitseydi bilincimin sokak sonundan ve bir ceset yasasaydi nefesinde ve üfleseydi tanriya þiir papyonu,giydirseydi kendini götürseydi bir baloya ve kussaydi tüm üzüntülerini yeni alinmis takim elbiseli adama.sonra mi sonra tüm bunlari bir kenara birakip kabullenmeliydim seni sevdigimi ve alkis tutmaliydim masal kahramanlarina.
sonra mi sonra tüm bunlari bir kenara birakip
kabullenmeliydim seni sevdigimi
ve alkis tutmaliydim masal kahramanlarina.

Sosyal Medyada Paylaşın: