YüReĞiNi OrTaYa KoYaN AdAm

....




babam öyle güzel insandý ki
vaktinden önce çekip gitmesi çok üzse de beni
böylesine sevgi dolu bir babam olduðu için
yine de çok þanslýyým dedim binlerce kez kendi kendime





þükretmenin ne demek olduðunu ondan öðrendim
her sabah avuç içlerini yüzüne sürüp dualar okurken
göðün yüzüne öyle güzel bakar
öyle güzel bâhtiyar ederdi ki yeþilden maviye uzanan bakýþlarýný
yüzünün en kýrýþýk çizgisi bile yokolurdu her gülümsemesinde
gençlik iksiri mi sürdün baba ahvâline derdim içten içe
o benim gözlerimden öpmeyi çok severdi nedense
nedensizce hep hasret kalýrdým ömre bedel öpüþlerine
ya saçlarým
sarým sarým sarmalanmayý beklerdi parmaklarýnýn þefkâtiyle





ben tüm güzelliklere dokunmayý
onun yüreðinde doyasýya yaþarken öðrendim
o gösterdi baba yüreði nasýl olur, nasýl korur
hiç aç, susuz býrakmadýðý gibi
sevmenin âlâsýný yaþattý ahuzar ruhuma
bu yüzden o benim gurbetim diyemedim hiç bir zaman
kalp atýþlarýmýn en korunaklý sýðýnaðý
en büyük sevdamdý çünkü...











nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın: