Bilemezsin

Sen seninle olduðum her an
"Aþkým!" sözü gelince dilimin ucuna
Son anda durmak nedir bilemezsin

Sen, gidiþinden sonra
Dinlediðim her hüzünlü þarkýda
Seni hatýrlamak nedir bilemezsin

Mesela sokakta elimi tuttuðunda
Sýrf elini tutan olduðum için
Ne kadar mutlu olduðumu bilemezsin

Bilemezsin bana kýzdýðýn her aný
Ýçten içe hissettiðimi
Ve bilemezsin en ufak tavrýnda bile
Nasýl suçlu hissettiðimi

Sen, kapýdan içeri her girdiðinde
Bilemezsin turuncu bir baharýn girdiðini de
Ve nasýl sürdüðünü ümitsizliðimi dýþarý

Sen her ne kadar baþýmý okþamasan da
(Çünkü iþte sevmezdin saçlarýmý okþamayý)
Arada bir -o da karanlýkta- gözlerine baktýðýmda
Þefkat gördüðümü de bilemezsin

Bilmezsin nasýl korktuðumu
Yanýnda neden korktuðumu
O zamanlar ben de bilememiþtim gerçi

Bilmezdin aþýk olduðunda bir kadýnýn
Neden güzel gözükmek istediðini de
He bir de senden sonra daha iyi bir insan olduðumu

Sözlerinle nasýl yüreðimi daðladýðýný bilirdin ama
Kendini sevilmeye layýk bulmadýðýný
Sen söylerdin
Baðlamak istemediðini de.
Zaten bana hiç yalan da söylemedin fikrince

Þimdi bunlarý bilsen kaç yazar?
Ýnsanýn ayaðýna prangalarý
Sevmek ya da sevilmek deðil, korkularý takar.
Sosyal Medyada Paylaşın: