Ökkeş

Lan Ökkeþ
Üçbuçuk
Delibozuk
Albýzlar canýný alsýn
Kazýrgan otaðýn olsun
Dizmanlar üzerine otursun
Uçmaða varsýn emi?
Canýn tamuya...

Ulan Ökkeþ
Mavzerlere gelesin
Dilin saç narýnda soluklansýn
Sen kâh ölmeyesin de
Cennete baktýðýnda imren
Cehenneme baktýðýnda aðýtýn tutsun

Ökkeþ, delibaþ
Bilir misin hevesle dolup
Gönenecekken
Ýnsan neye kýzar?

Boynu altýnda kalýp
Soluðu tükenesice,
Ömrü Fizan’a yetmeyesice Ökkeþ
Geberesice
Kötü ev çýkarasý it soyu
Tuðladan minyon
Gebeþ boyu

Sana bakarým da yareler azar Ökkeþ
Soy artýðý, sidik zoru, insan kýtlýðý
Keþlerim tuttu yine
Yine ellerim karýncalanmakta
Karýncalanmakta bacaklarým
Ökkeþ, sen ayýk ben pek keþ

Düþüncelerden, ayrýlýklardan; yamanlardan...

Ayrýlýklar bir olsa yanmam
Yanmam Ökkeþ, bin biri de, bir solmasa
Solmasa günü bilir miydik, söyle
Söyle Ökkeþ, tamburamýn zilleri çalmakta
Çalanla seyrediþ belki, bezmi âlemi bulmakta

Sen yaralanmayý bildin mi Ökkeþ, bildin mi?
Bildiðin, göz kýrpmýþ suvarilerden ödünçlüklerdir
Ödünçtür yaþamýn, iðreti yoklarla aþkýnken her biri
Biri sulta yemiþ dayaksýz, biri boza piþirilmiþ ayaksýz
Ayaklarý sürür iken, tutuþan baþlarý bildin mi Ökkeþ?

Her senin gibi doðaný ve her doðuraný, doðurtaný sayma
Sayma adamdan Ökkeþ, insan suretli gelirler de geçerler
Geçtiði yerler, çekirge sürüsü geçmiþ gibi vahþi
Vahþi giderler toz dumandan kalýr arbedesi
Arbede tasallutla kalýr, son duadýr reþidesi.
Bilmez bunlar Ökkeþ, ziyan kýlýþlar keþidesi

Ökkeþ, anan mýsýr tarlasýnda, püskülü okþarken
Ok gibi mýrlanýr, dualar tutardý seni, bereketle
Bereketle allar, pullar, kýnalar yakýp kurbanlar keserdi
Keserdi de seni; yolu yordamsýza doðuracaðýna
Doðuracaðýna Ökkeþ, bir defi hacet býraksa iyiydi
Ýyiydi Ökkeþ, hiç deðilse bir nebatata yarardýn

Vay üç buçuk Ökkeþ vay, yine deðiþmiþsin
Deðiþmiþsin çulu çaputla, asortik gözlük
Gözü devrik, yolu çevrik, sürü kabadayýsý
Gözünde kaçmýþ gümanlar, oturduðun yer ahýr sekisi,
Sekide çaðýrdýðýn, Ýstanbul türküsü
Türkü bile yakýþmaz eline yüzüne, dolama diline
Dilini de sevmedim Ökkeþ dilini de, kargacýk burgacýk

04.08.2009

Albýz: þeytan
Kazýrgan: Kötü ruh, kötü ruhla ilgili olmakla kötü ruhlarýn gittiði kapalý karanlýk yer olan cehennem çukuru.
Kazýrgan otaðý olmak: Cehennem yurdu yuvasý olmak.
Dizman: Uzun boylu iri yapýlý kötü kiþilikli ruh, þeytan
Tamu: Ateþ çukuru, cehennem
Uçmað: Ölüm, Ölmek
Kötü ev çýkarmak: iyileþmez yaralar içinde sürüne sürüne; inliye inliye ölme.
Bezmi âlem: Dünya þurasý
Keþide: Düzenlenmiþ, düzgülenmiþ, hamiline (nama) sevk.
Fizan: Gidilecek yer dendiðinde ilk akla gelecek olan durak. Libya’nýn üç bölgesinden birisinin adý.

Sosyal Medyada Paylaşın: