Evra

Sevgili Evra.
Kýþ tüm soðuðunu sokaklara serdi
Dýþarda çatýsýz çocuklar üþüyor
Dün seni beklerken cenneti yakmýþým
Süslenmiþ bir mezara koymuþum kalbimi.
Kirpiklerine tutunup kalmýþým sonra.
Þimdi tanrý hangimize acýyacak evra.?
Her gece kendini baþka bir cehenneme atan banamý
Yoksa beni cehennemler gibi seven sanamý bilmiyorum.
Babamýn çocukken bana okuttuðu takvim yapraklari düþüyor suratýma
Annem mezarýndan kalkýp geliyor
Ama hiç kavuþamýyoruz evra.
Kelebekler konuyor parmak uçlarýma
Toplu bir intihar alanýna dönüþüyor avuçlarým.
Kevaþe bir devlet dolanýyor ayaklarýma yürüyemiyorum.
Evra eðer gelirsen ben evde olmayacaðým
Ruhum artýk bedenimin kirasýný ödemiyor
Sanýrým ölmeliyim
Sen yinede kapatma ýþýklarý
kokunu’da eksiltme baþýmdan
Üzerime orduyla yürüyor sesler
Senin sesin
Annemin sesi
Bir þiire gömüyorum seni
Sakýn uyanma evra.
Bu gece kirpiklerine bir ülke kurup
Orda öleceðim.

#rolankurdikan
Sosyal Medyada Paylaşın: