BİR ÇINAR DEVRİLDİ

Yalnýz kalmýþ bir çýnar gibi
Ayakta durmaya çalýþýyorum
Ýnanmýþtým kadere
Bir ihtimal da veremiyorum
Umut varmý yarýna
Soðuk odam
Çerçeveli resimler yok artýk duvarlarda
Örümcekler asýlý kalmýþ tavanlarda
Sessiz sessiz gözyaþlarý dökülüyor
Maziye daĺmýþ,feryat ediyor anýlar
Müebbet yemiþ duygular
Kaçmaya çalýþtým
Gücüm yetmedi,yüreðim istemedi
Bir iz kaldý,kapanmadý yaralarým
Son zamanlarýmý bilemedim
Çaresiz bekledim
Hasret büyüdükçe sýðmadý içine
Doldurdum bardaðýma yalnýzlýðýmý
Damladý gözyaþým yastýðýma
Özlemin ayazý vurdu yüreðime
Karabasan yokluðun çöktü düþlerine
Gün aðardý söndü yýldýzlar bir bir
Yasýný tuttu kasavetli duvarlar
Ömrün sonbaharýnda
Bir çýnar devrildi aniden
Umutlarýn kefen beyazýnda
Yorgun düþtü beden
Senin haberin varmý
Onurla yürüdüðüm yollar bitti
Çakallarýn ulumasý kesildi
Ve bir devir bitti,bir çýnar devrildi
Y.szgn

Sosyal Medyada Paylaşın: