BENİ...

Kendim; için için yanayým derken,
Hicran ateþiyle kül ettin beni...

Ben sevgiler sundum çiçekler gibi,
Mihnet kapýsýna kul ettin beni...

Sam vurdu da þývgalarým kýrýldý,
Meyvesiz aðaca dal ettin beni...

Baþým alýp gittim sahra çöllere,
Mecnunlar misali del ettin beni...

Her nefes yanýnda çarpardý gönül,
Uzaklardan bakan el ettin beni...

Þen bülbüller gibi þakýrdý gönlüm,
Dilleri tutulmuþ lal ettin beni...

Sinem darbelendi acý sözlerle,
Gönül hicranýna yol ettin beni...

Ben umut baðladým daðlar misali,
Gönül defterinden sil ettin beni...

Ruhunda ümitler sevgiler ölmüþ,
Kabristan yolcusu sal ettin beni...

Þen ,þakrak vakitler geride kaldý,
Gönül viranemde kal ettin beni...

Pembeler giyinip muhabbet kurdun,
Siyahlar içinde al ettin beni...

Ben deðer vermiþken doruk misali,
Dilenci aðýdý dil ettin beni...

Bir gün sende düþer toprak olursun,
Hicran hanesinde dul ettin beni...

Tabutun üstünde gitsin gelinlik,
Konuma komþuma zül ettin beni...

Yüce hesap vardýr bir gün ukbada,
Koklanýp atýlan gül ettin beni...

Dallarým kurudu soldu yapraðým;
Gözlerden boþanan sel ettin beni....

Musa DOÐRUER(Teslimi)
16 AÐUSTOS 2015.




Sosyal Medyada Paylaşın: