YANMAK

Zamanýn imbiðinden, kor süzüle süzüle
Dillerin yavaþ yavaþ çözülmesidir yanmak
Rabbinin isimleri, hep çözüle çözüle
Sarmaþýk yalanlarýn ezilmesidir yanmak

Arþa ulaþmak için, zaman yetecek kadar
Tarûmâr olan kalpte, güller bitecek kadar
Yüreklerde zamansýz, sevda tütecek kadar
Rabbe yönelen dizin büzülmesidir yanmak

Aðrýlý gecelerde, kandilleri görerek
Saat saat sýzýyla, kor dilleri örerek
Alevlerden közlerle, zamanlarý dürerek
Tespih tespih yaþlarýn, süzülmesidir yanmak

Dünya denen tarlanýn, dikeninden geçerek
Vuslata koþmak için, çileleri seçerek
Ýçin için kurulmuþ, ökçeleri biçerek
Hakikat bahçesinin sezilmesidir yanmak

Nefsin öfkelerini, yüreklerde tutarak
Zamanýn çilesini, alev gibi yutarak
Aþký bulan gününde, kendini unutarak
Kalp gözüyle âlemin gezilmesidir yanmak

Alevlenen Mecnun’un, çöle gelmesi gibi
Yangýnlaþan Ferhat’ýn, daðý delmesi gibi
Öten garip bülbülün, gülü bilmesi gibi
Yunus diliyle aþkýn dizilmesidir yanmak

Kapýnýn giriþinde, sorgu sual olmadan
Zamanýnýn yapraðý, adým adým solmadan
Sancýyla piþmanlýklar, yüreðine dolmadan
Yaradanýn, kalbine kazýlmasýdýr yanmak

Varlýðýna vurulan, zincirleri kýrarak
Yüreðine tertemiz, hülyalarý kurarak
Dildeki imanýnla, deryalarý yararak
Nefsin arzularýnýn çizilmesidir yanmak

Pervane gibi dönüp, aþký bulana kadar
Fecirlerle yýkanýp, hakký bilene kadar
Zamanýn yokuþunda, ecel gelene kadar
Kalbe Rabbin adýnýn yazýlmasýdýr yanmak


Sosyal Medyada Paylaşın: