Oyun gibiydi her şey. Düşüp kalkıyor, Gene de gülüyorduk; Her nedense? Şaka gibiydi yaralar, En komiği dirsek Ve dizdeki hatıralar. Yolma! Kanar derlerdi de; Tatlı kaşıntıya yenilir, Laf dinlemezdik. İlla o kan akacak! İlla o iz kalacak ya; İyi ki de yolmuşum!.. Yoksa; Kim hatırlatacak ? Çocukluğumu bana!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Tamer Gençer Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.