Eriyorum Sen Diye

ey hüznümün bahar çiçeði
eriyorum acýlar içinde
acýyý bal eyleyen aþk ile
sen diye hep sen diye

ey gönlümün gül mevsimi
gecelerin susuþunda ölmekteyim
þafaklarýn hüznünde nöbetteyim
aþký sen diye seni aþk diye bilmekteyim

ey aþkýn bendeki eriþilmezi
prangalar kopuk halde
zindanlar dert içinde
dermaným derdin elinde

ey aþkýn beni del eden gözleri
sözüm sen özüm sensin hala
yollar ki düz oldu yokluðunda
cehennem üþür gönül pýnarýmda

ey avunduðum hatýralarýn sahibi
ben sana yandým ah etmeden
ben sana kandým dert bilmeden
eriyorum aþkla senden gitmeden

ey yandýðým güzel aþkýmýn eseri
aþktan daha güzel eser yok aþýða
beni eriten sen olan aþktýr sevgili
eriyerek tükenecem belli aþkýnla

ey asýrlýk hasretim sevgili
rüzgar hüznün kokusunu taþýyor
mezar aþkýn mektubunu saklýyor
yanarken gönlüm sana uzanýyor

Sinan Bayram
Sosyal Medyada Paylaşın: