Yine aðýr geçecek belli ki gelen kýþlar
Yine daðlarýnda sis, kahýr çeker yokuþlar
Ve, yine; çirkinleþmiþ insandan kaçan kuþlar
Arþýn altýna dolup iklimleri delecek
Lâl kesmiþ âlemlerde saðýrlýða dönüþen
Azgýn ruhlara karþý daha güçlü gelecek
Sadrýn sandukasýndan tozlu hayata düþen
Aç gözlü bakýþlara ah döküle döküle
Mihrabýný titreten toprak dönüþür küle
Þiddetli iç kanama yara derin, muzdarip
Yýkýmý yaþattýðý kurþun yarada garip
Zilletin gezindiði yerde künyeler tahrip
Lâkin, ne yazmak mümkün kalem davadan sürgün
Riya damara yaslý þeytan safi duyguda
Arýnýp günahýndan eder cihanda vurgun
Eþkiya ayininde tutar toyu uykuda
Sonra da kabalýkla dönüþür canavara
Namerdin zincirini kýrmýþ benzer davara
Asýrlýk çýnarlarýn kökleri söküleli
Yeni bitmiþ fidanýn gövdesi büküleli
Yurdundan bebelerin avazý çekileli
Düþler, arzular suskun fikirler paramparça
Özden dýþa yansýyan acý soluða kadar
Zoraki tebessümde gama dokunur fýrça
Hükmü giymiþ eþikte ölüm; ömre hissedar
Doya doya yaþamak varken fani göçmene
Hýrpalanmýþ nefesler can verir, deliþmene!
Nezahat YILDIZ KAYA
2ARLK’16