ben aslýnda çocuk gülüþü yarým kalmýþ þiirler büyütüyorum yüreðimde ne zaman kahkâhaya hasret kalsa dudaklarý tam mutlu edeceðim onlarý derken ellerime dokunuyor yarýný çalýnmýþ yüzleri parmak uçlarýma cennet kokularý siniyor kâhroluyorum ölüyorum çaresizliðimden
âhh Allah’ým suçluyum ben de herkes gibi seyirci kalýyorum iliklerime kadar dolan çýðlýða ne yazsam ne çizsem nâfile baðýrsam dövünsem neye yarar ki; elde var sýfýr...
nagi han
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nagihan ERGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.