Nasýl bir duygudur aþaðýda ki canlýlara uçaktan o bombayý attýðýnda gördüðün patlamalar Bum Bum Bum! ben bakmasam yum arkadaþ sen de gözlerini yum nasýl yumsun Ahmet gözlerini nasýl kayýtsýz kalsýn huyum kurusun huyum...
onlara kalsa o da bir iþ öldürmek yani ne kadar çok adam öldürdün prim var belki de...
sonrasýnda hiç bir þey olmamýþ gibi akþam eve git yemek ye çocuklarýnýn baþýný okþa, kucaðýna al masal anlat ’Ne yaptýn baba bu gün iþ de?’ derler ise lafý deðiþtir hiç öyle eften püften þeyler iþte...
nasýlda titretir insaný uçaklarýn o gökleri yýrtan, buðday baþaklarýný yatýran gürültülü ve vahþi sesi ölüm bu kadar kolay mý bu kadar mý veresiye insan hayatý...
artýk televizyon seyretmiyorum gazete okumuyorum ruhum kararýyor midem bulanýyor dua etmekten baþka bir þey yapamamak aðýrýma gidiyor hep ölüm, hep yokluk, hep yoksulluk gördüðüm hayatýn geri kalaný sadece kördüðüm...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Zeytinci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.