Esen rüzgârlarý tutup saçlarýndan savurabilirim bu gece efkârým bin beþyüz kuytu yalnýzlýklarýn hatýrýna þafaðýn atmasýný bekleyeceðim sabahýn ayazýnda
nerede varsa öksüzlüðün kýyametinde yalnýz ve üþüyen bir çocuk verin bana…! ýsýtayým usul usul sýcacýk yüreðimde
yetmezdi eskiden nefesim tatmadan sevginin iksirini þimdi okyanuslar çalkalanýr yumruk kadar dünyamda sevgiye susamýþlarý istiyorum verin… ! uçurayým yüreðimin kanatlarýnda
verin bana kýnalý elleri topraða veren analarý verin… ! ayaklarýna kapanayým tozu olayým yürüdüðü yollarýn öpeyim pak alnýndan fidanlarýn kök saldýðý topraklarý
bir araya gelir mi bilmem memleketin iki yakasý gönüller kavrulurken kor alevin baðrýnda kim bilir çok derindedir özü saðlam tohumlar bekleyeceðim umutlarýn yeþerdiði sabahý
verin...! geri verin bana ayrýk otlarýndan arýnmýþ topraklarý verin...! Allah aþkýna verin...! yüreðime sýðdýracaðým öksüz kalmýþ memleketimi…
Ahmet MORAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Moran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.