Notalar diyorum azizim..
Her gece kýrmýzý düþlere bezenip ,
Dumanlar arasýnda salýnýr dururdu loþ mekanlarda
Gözlerde neler, düþüncenin derininde neler ,
Ve dahasýydý iþte o anki dalýp gitmeler…
Eller uzaklarý, bakýþlar olmayaný ,
Sesler ise aslýnda bastýrmak içindi olanca kederi..
Bilinmezlik aleminin sanal yolcularýydý iþte o anda oradaydýlar ama yoktular iþte..
Herkesin konumu herkesin görevi sadece o andý.
Burasýydý ;
Duman dumandý iþte…. Kafalar duman efkar duman …
Hani düþünmeden edemiyordu insan ,
Bu kadar boþ hayalin ,
Bu kadar boþ hayatýn esiri olmak ,
Aslýnda hoþ görünen keþmekeþin ,
Birbiriyle alkolün kesiþme noktasý mýydý…
Kafamda deli sorular ve boðuk bir þarkýnýn kýrýk naðmeleri ,
Artýk ayrýlma vakti bu mekandan…
Sahi notalar diyordum azizim ;
Onlarda esir miydi bu alemin düzeni bozuk bestesinde…..
UÐURTAN AKGÜL / KONYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.