ÇOCUKLARIMIZ

Cümlemizin hayatý bir namlunun ucunda?
Ayný iðrenç yalana kanarak, ölüyoruz!
Büyüklerin eline mahkûmuz sonucunda
Körkütük cehalete yanarak, ölüyoruz!

Bazen gece yarýsý savrulurken enkazda
Düþlerimiz kavrulur merhametsiz yalazda
Bazen anne karnýnda; karlý yolda, ayazda
Veyahut da kundakta donarak, ölüyoruz!

Ýklim zehir ediyor baharýmý, yazýmý
Hiç kimseler duymuyor kýsýlan avazýmý
Dað baþýnda caniler kesince boðazýmý
Rüzgâr gibi aniden dinerek, ölüyoruz!

Yeryüzüne daðýlýp rýzk ararken devranda
Patlýyor bazýlarý beklenmedik zamanda!..
Madenlere dalýyor binlercemiz bir anda
Gönüllü yeraltýna inerek, ölüyoruz!

Ýnsan þeytana uyup þaþabilir mesela
Baþýma bir araba düþebilir mesela
Bir canavar karnýmý deþebilir mesela
Þehirde minibüse binerek, ölüyoruz!

Mum olup erimektir aydýnlýðýn bedeli
Alnýnda yazmýyor ki kim velidir kim deli
Yurdumun sokaklarý mayýnlarla döþeli
Bilmeden bir köþeyi dönerek, ölüyoruz!

Sel suyuna kapýlýp durulan mý istersin
Sýrra kadem basarak sorulan mý istersin
Kurþuna kafa atýp vurulan mý istersin
Doðru yaptýðýmýzý sanarak, ölüyoruz!

Kanunlar törelere göz yumar inadýna
Þiddetin, tecavüzün düþen var mý ardýna?
Medet umar âdeta susarak celladýna
Birçoðumuz korkudan sinerek, ölüyoruz!

Hayat öyle tezat ki, öyle karmakarýþýk
Kimi zulme doymuyor, kimi zalime âþýk!..
Ýçte yaþam sevinci… Gözümüzdeki ýþýk
Kayan bir yýldýz gibi sönerek, ölüyoruz!

Hangisine üzülsem, aðlasam hangisine?
Yüklesem umutlarý umudun terkisine…
Hayat denen limandan kaderin gemisine
Nazlý kelebek gibi konarak, ölüyoruz!

01 12 2016
Salih ERDEM

Sosyal Medyada Paylaşın: